Overigens : Voor de zitting was er vanuit de richting van Nuon/Liander al een reactie, letterlijk minuten voor de zitting, voor de deur van de rechtszaal in de rechtbank kwam men naar ons toe. Men had de onderbouwing van onze argumenten eens gewogen en kwamen nu ook zelf tot de conclusie dat 5 kweken wel veel was. Men ging nu ook zelf uit van 3 kweken in de periode 2008/2009 en verlagen de claim van (afgerond) € 35k naar €16k.
Dat houdt dus eigenlijk in dat als ik eerder door de knieën was gegaan ik bovenop de feitelijke schade ik € 19.000 extra zou hebben betaald, alleen op basis van een schatting, wat foto’s en een summier lijstje waarop wat stond over wat ze in de woning hadden aangetroffen.
De vrijwaring: Wiettelerinjehuis – Makelaar.
Wat wij naast de vrijwaring ook hebben ingebracht in deze procedure is mijn schade, althans een deel van de schade die geleden is. Het basis principe hierachter is dat voor een snelle en eenvoudige rechtsgang dit kan worden toegestaan. (Zie ook de jurisprudentie onder LJN: BR1271, Gerechtshof ‘s-Hertogenbosch , HD 200.003.883, en dan meer specifiek de noot van Mr. G. van Rijsen)
Die schade wordt op dit moment ter kennisgeving aanvaard, de kern van de zitting was primair de rol van de makelaar en zijn verantwoordelijkheden vaststellen.
Tekenend was dat er flink aan de makelaar getrokken moest worden om antwoorden te krijgen, ook wist hij bepaalde zaken niet precies meer:
- Zo was hij vergeten dat zowel in zijn eigen correspondentie als het huur contract er sprake was om de huur te storten op een (derden)rekening en gaf hij aan dat hij het helemaal niet vreemd vond om de huurgelden direct in contanten te ontvangen.
- Ook was het niet heel erg raar in zijn optiek dat in de 10 jaar van verhuurpraktijk die hij had gedaan uitgerekend in die ene zaak waar een hennepkwekerij was aangetroffen hij alle bescheiden was kwijt geraakt.
- Ook vond hij het normaal dat als ervaren makelaar je alleen een ‘wat gelijkend’ kopietje van een paspoort accepteert, en verder geen werkgevers verklaring of een recent bankafschrift wil zien.
Tijdens de zitting werd door de makelaar constant de indruk gewekt dat ik op verhuur zou zijn uit geweest en hij ‘slechts’ een bemiddelende rol heeft gehad. Dat kunnen we (ook dankzij materiaal wat hij zelf heeft ingebracht) weerleggen: hij initieerde de verhuur.
Wat ook in zijn verdediging stond was dat hij mij zou ontzorgen, wij hebben inmiddels aangetoond dat er van ontzorgen geen sprake kan zijn. Dat is ook woordelijk door de rechter gevraagd: ‘Wat was uw indruk van hetgeen de makelaar zou doen? ‘ Het moge duidelijk zijn dat wat hij deed en wat ik verwachtte elkaar niet raakten.
De advocaat van de makelaar had een extreem slechte dossier kennis en kon slechts een aanval inzetten die bij de strafzaak wel succesvol was: het telefoontje en de afsluitingsbrieven in dec. 2008. Daarbuiten kon hij inhoudelijk (hetzij op de zaak zelf dan wel door aanhalen van jurisprudentie) nagenoeg nergens op reageren.
Ook wilde de rechter weten of de beroepsaansprakelijkheidsverzekering van de makelaar in kennis was gesteld. Zowel de makelaar als zijn advocaat zeiden dat ze dat ‘wel besproken hadden‘ maar dat ze niet wisten of er een dekking was.
Dankzij de achtergrond informatie die we hebben over de constructie van de Remax franchise konden wij aantonen dat er wel degelijk een beroepsaansprakelijkheid aanwezig is tijdens het aangaan van de overeenkomst: in de kantoor-fee die betaald moet worden zit een kostenpost voor de beroepsaansprakelijkheidsverzekering.
De zitting is fors uitgelopen: ruim 3 uur waar 2 uur gepland stond en wordt voor twee weken aangehouden zodat Nuon/Liander hun verlaagde claim kunnen inbrengen als akte en de makelaar moet in deze twee weken uitsluitsel geven over zijn beroepsaansprakelijkheidsverzekering en deze eventueel ook kennis stellen van de 0mstandigheden.
Op 31 okt. aanstaande is de vervolgzitting waar hopelijk ook een vonnis wordt geveld.
| <<…Vorig | Vervolg… >> |
